این گزارش، مجموعهای از شهادتنامههای پنج زندانی زن در رابطه با فاجعه کشتار هزاران زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ در زندانهای جمهوری اسلامی میباشد. شاهدان این مجموعه از ایجاد یک فضای ترس، ابهام و سردرگمی در دوران اعدامها یاد میکنند که بعد از حاکم شدن شرایط اضطراری در زندانها بوجود آمده بود. بسیاری از آنان نمیدانستند که در اطرافشان چه اتفاقاتی دارد صورت میگیرد و قطعاً در اوایل نمیتوانستند عمق فاجعه را درک کنند. یکی از این خانمها از تلاشهای خود برای ردیابی شوهر زندانی شدهاش یاد میکند و دیگران از فجایع داخل زندان پرده بر میدارند و فضای وحشتناک داخل زندان را ترسیم میکنند. همراه با گزارش قبلی مرکز «فتوای مرگبار، قتل عام سال ۱۹۸۸ ایران»، این گزارش به مستندسازی آن تراژدی ملی میپردازد که کمتر مورد توجه جامعه جهانی قرار گرفته است.