خانم شراره یکی از بازماندگان چپگرای قتل عام زندانیان سیاسی در سال ۱۳۶۷ می‌باشد. شراره در سال ۱۳۶۲ هنگامی که هنوز شانزده ساله نشده بود دستگیر و به خاطر پخش نشریات غیرقانونی به شش سال و نیم زندان محکوم می‌شود. دوره زندان خانم شراره در سال ۱۳۶۷ به پایان می‌رسد، اما وی به خاطر عدم مصاحبه و تقاضای عفو در زندان می‌ماند و به جمع زندانیان «ملی کش یا آزادیها» می‌پیوندد. وی در تابستان ۱۳۶۷ نزد کمیسیون مرگ برده می‌شود و به جرم عدم بجای آوردن مسئولیتهای شرعی خود به تازیانه محکوم می شود.