در این مقاله، هیراد ابطحی، مشاور حقوقی دادگاه جنایی بین المللی، موضع دوگانه ایران در قبال اساسنامه دادگاه جنایی بین المللی را ارزیابی میکند. ابطحی استدلال می کند که ایران به علت تجربه جنگ با عراق علاقمند است از صلاحیت این دادگاه برای محاکمه تجاوز و جنایت جنگی استفاده کند و ضمناً امیدوار است بتواند در صورت تصویب جنایت تجاوز در اساسنامه دادگاه از آن به عنوان حربهای علیه سطله ابرقدرت ها استفاده کند. ابطحی بعد از ارائه یک تحلیل فشرده از قانون اساسی ایران، به بررسی چالشهای می پردازد که ممکن است در صورت الحاق جمهوری اسلامی به این دادگاه در قوانین داخلی ایران ایجاد گردد مانند برخی از مجازاتهایی که براساس حقوق کیفری ایران در نظرگرفته شده است و به نگرانی های تئولوژیک ایران مانند عدم آشنایی قضات دادگاه با قوانین اسلام و محاکمه یک مسلمان توسط غیرمسلمان به عنوان موانعی در راه تصویب این اساسنامه توسط ایران اشاره میکند.