مرکز اسناد حقوق بشر ایران

وضعیت خطرناک سلامتی روانی رضا ملک، ایوب قنبر پوریان، و دیگر زندانیان سیاسی در اوین

گزارش ویژه از فیروزه رمضان زاده جهت بخش «در ایران» مرکز اسناد حقوق بشر ایران

(۱۹ بهمن ۱۳۹۰) – بر اساس آخرین گزارش‎های رسیده از زندان اوین، وضعیت سلامت روانی بسیاری از زندانیان سیاسی اوین در معرض خطر جدی قرار دارد.

 

بی اطلاعی زندانیان سیاسی محکوم به اعدام از زمان دقیق اجرای حکم اعدام،  یکی از مسائلی است که به فشارهای روانی آنان اضافه می‎کند.

علاوه بر این، اعدام سفید در مورد برخی از این زندانیان اجرا می‎شود. بنا به گفته‎های برخی از زندانیان سیاسی محکوم به اعدام که اعدام سفید را تجربه کرده‎اند ابتدا زندانی بر روی صندلی قرار می دهند. سپس طناب رها و جدا از دار را بر گردن زندانی چشم بسته می‎اندازند. آنها حلقه طناب را بر گردنشان احساس می‎کنند. ناگهان صندلی از زیر پای زندانی می‎کشند. اما اعدام به شکل واقعی اجرا نمی‎شود تنها زجر ناشی از توهم اعدام واقعی تا مدتها با آن زندانی باقی می‎ماند.

در مورد دیگر فشارهای موجود می‎توان به مسائل مربوط به دخانیات و فشارهای مربوطه و همچنین به بی‎خوابی اشاره کرد. میزان مصرف سیگار در بین زندانیان روزانه یک تا دو بسته گزارش شده است. بسیاری از زندانیان در خواب جیغ و فریاد می‎کشند. برخی از زندانیان همچون رضا ملک (ملکیان)، مامور سابق وزارت اطلاعات که به ۱۱ سال حبس محکوم شده به دلیل کوشش در جهت افشای «قتل‌های زنجیره‌ای»[1] از تیر ماه سال ۱۳۸۰ بازداشت شده  است نمی‎توانند بخوابند. گزارش شده که وی شبها فقط دراز می‎کشد و تا صبح بیدار می‎ماند.

یکی دیگر از زندانیان به نام «کریمی» که در آستانه اعدام قرار دارد نیز تاکنون دو بار دست به خودکشی زده است. این زندانی نیز هنگام صحبت کردن تعادل روحی و روانی درستی ندارد و بعضی از شبها در بند ۳۵۰ زندان اوین سرو صدا ایجاد می‎کند.

رفتار افرادی که اقدام به خودکشی کرده‎اند خود نشان دهنده درد و رنج روحی آنان در زندان اوین می‎باشد. ایوب قنبرپوریان نیز یکی دیگر از زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ اوین است که دچار به هم ریختگی روحی شدید است. او تاکنون چندین بار با خوردن  تکه های شیشه دست به خودکشی زده است.

 این کارگر ۲۰ ساله در خرداد ماه سال ۱۳۸۸ دستگیر و در بند دو الف سپاه پاسداران در زندان اوین محبوس شد. وی بعداً به بند ۳۵۰ منتقل شد. اکنون بعد از گذشت تقریباً سه سال وی هنوز بلاتکلیف و بدون ملاقات است. وى سرپرست خانواده است و بر همین اساس در طى ماههاى گذشته خانواده او با مشکلات مالى فراوانی دست به گریبان بوده‎اند.

پس از اقدام به خودکشی قنبرپوریان، وی به همان شیوه دست و پا بسته به بیمارستان روانی امین آباد در تهران منتقل شده است.

اساساً هر زندانی که در داخل زندان دست به خودکشی بزند به طور حتم برای مدت دو هفته با زنجیر به دست و پا در این بیمارستان بستری می شوند. بر اساس گزارشهای رسیده از زندانیان سیاسی اوین، این شرایط، وضعیت زندانیان بیمار را بدتر می‎کند. 


[۱]  «قتلهای زنجیره‎ای» اشاره به ترورهای دولتی دارد که از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۶ مخالفین دولتی را مورد هدف قرار داده بود و بر اساس گزارشها این ترورها توسط عناصری از داخل وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران صورت گرفته است.  

 

خروج از نسخه موبایل