انتقال یک زندانی سیاسی کرد با وضعیت وخیم جسمی به مکانی نامعلوم
(۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۱) – مرکز اسناد حقوق بشر ایران گزارشی را به توسط زندانیان سابق زندان رجایی شهر در کرج مبنی بر انتقال ناگهانی زندانی سیاسی کرد، رمضان احمد کمال توسط مقامات ایرانی از زندان رجایی شهر به مکانی نامعلوم در تاریخ ۸ صبح شنبه ۱۶ اردیبهشت دریافت کرده است. مقامات وسایل شخصی کمال را جمع کرده و محل انتقال وی را نیز اعلام نکردند.
کمال قبل از انتقال، به خاطر وضعیت وخیم جسمی، از تاریخ ۲۲ فروردین در درمانگاه زندان رجایی شهر نگهداری می شد. بر اساس گزارش منابع نزدیک به کمال، وی بواسطه زخم گلوله و ضرب و شتمی که در دوران حبس خود متحمل شده و همچنین بدتر شدن زخم ایشان به دلیل سهل انگاری مسئولین در عمل دست وی در درمانگاه زندان، ایشان بطور فوری به عمل جراحی در بیمارستانی خارج از زندان نیاز داشته است. با اینحال علیرغم نیاز وی به بستری شدن، کمال برای مداوا به بیرون از زندان انتقال نیافت و در عوض در درمانگاه زندان رجایی شهر نگهداری شده بود. گزارش شده که در درمانگاه به وی تنها مسکن داده شده است.
کمال، کرد سوریه ای متولد ۱۹۸۲ از شهر کوبانی سوریه در کمین نیروهای سپاه پاسداران جمهوری اسلامی ایران قرار گرفت و در پی شلیک هشت گلوله به بازو و پایش در نزدیکی شهر ماکو در استان آذربایجان غربی ایران در خرداد ۱۳۸۷ به شدت زخمی شد. در این درگیری یک کرد ترکیه به نام فرهان چالش هم در کنار کمال زخمی شد.
بر اساس اطلاعاتی که از سوی منبع نزدیک به این دو مرد به مرکز اسناد حقوق بشر ایران رسیده است سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران این دو نفر را دستگیر کرده و سپس آنها را به مسافت ده متر بر روی زمین کشانده و مورد ضرب و شتم قرار داده است. آنها به بیمارستان ارومیه منتقل شده و با آنکه برای زخمهایشان نیاز به جراحی و مراقبت ویژه داشتند، تنها بعد از ۵ روز به دستور نیروهای امنیتی به بازداشتگاه سپاه پاسداران در ارومیه منتقل شدند.
این دو نفر در بازداشتگاه سپاه پاسداران ارومیه بطور مجزا در سلولهای انفرادی نگهداری شدند. نیروهای امنیتی سپاه پاسداران آنها را مورد بازجویی قرار داده و تحت فشار شدید روانی قرار دادند. کمال ۱۴ روز را در سلول انفرادی گذراند؛ در طول این مدت هیچ تلاشی برای مداوای زخمهای وی نشد ودر نتیجه زخمهایش عفونت کرده و کرم گذاشتند.
بعد از ۱۴ روز حبس در سلول انفرادی، کمال و چالش به زندان ماکو منتقل شدند. آنها به مدت چهار ماه بطور رسمی تفهیم اتهام نشده و سپس به نزد قاضی نوروزی در دادگاه انقلاب خوی جهت محاکمه برده شدند. کمال و چالش به وکیل دسترسی نداشته و بواسطه عدم تسلطشان به زبان فارسی قادر به دفاع از خود نبوده اند. در طول محاکمه آنها که چند دقیقه بیش طول نکشید آنها به اتهام محاربه از طریق عضویت در حزب کارگران کردستان یا پ کا کا به اعدام محکوم شدند.
کمال و چالش درخواست تجدید نظر دادند و احکام آنها به دیوان عالی کشور ارجاع داده شد و نهایتاً حکمشان به ده سال زندان و به ترتیب تبعید به زندان مرکزی قزوین و زندان مرکزی زنجان کاهش یافت. احکام آنها همچنین این دو زندانی را از هرگونه تماس و دیدار با خانواده اشان در طول دوران محکومیت منع کرده است.
بعد از ده ماه حبس در زندان ماکو، کمال به زندان مرکزی قزوین و چالش به زندان مرکزی زنجان منتقل شدند تا مابقی دوران محکومیت خود را در آنجا بگذرانند. کمال در زندان قزوین در بند زندانیان خطرناک و مجرمین مواد مخدر نگهداری شد. در این بند، کمال تحت فشار شدید روانی قرار گرفت و در نتیجه وی در تاریخ ۱۶ آذر ۱۳۸۸ دست به اعتصاب غذا زد. حدوداً ۴۰ روز بعد از اعتصاب غذای وی، کمال در تاریخ ۲۶ دی ۱۳۸۸ به بیمارستان امام خمینی تهران منتقل شد.
یک هفته بعد از پذیرش وی در بیمارستان، کمال به زندان اوین فرستاده شد. وی در آنجا بدون هیچ دلیل مشخصی بطور وحشیانه ای با باتوم مورد ضرب و شتم قرار گرفت و در نتیجه بازو و مچ پایش آسیب دید بطوری که وی دیگر قادر به حرکت نبود. کمال به بند ۸ زندان اوین و سپس بعد از سه ماه به بند ۳۵۰ انتقال یافت. علیرغم درخواست مکرر کمال از بهداری زندان برای درمان زخمهایش، که چه قبل و چه بعد از حضورش در زندان اوین ایجاد شده بود، مقامات اقدام موثری در ارائه خدمات درمانی به وی انجام ندادند. مسئول وقت بهداری زندان به کمال اعلام کرد که بر اساس دستور دادستان تهران، عباس جعفری دولت آبادی، آنها اجازه درمان کمال را ندارند چرا که او به ایران حمله کرده و «ضد انقلاب» شمرده می شود.
پس از یک سال حبس در زندان اوین، کمال در تاریخ ۲۵ فروردین ۱۳۹۰ به زندان رجایی شهر کرج منتقل شد. همانند تجربه وی در زندان اوین، کمال و تعدادی دیگر از زندانیان سیاسی به محض ورود به زندان رجایی شهر مورد ضرب و شتم قرار گرفته و مورد هجوم سگهای ویژه تحت نظر نگهبانان زندان قرار گرفتند. بعد از آنکه وی به اعدام تهدید شد، مسئولان زندان به کمال اخطار دادند که اگر در زندان رجایی شهر یا هر جای دیگری دردسر ایجاد کند به طریقی جان خود را از دست خواهد داد درست مثل بقیه زندانیان که هر ساله در زندان رجایی شهر جان خود را از دست می دهند.
بعد از ۵۰ روز حبس در قرنطینه رجایی شهر، که این بند مخصوص زندانیان خطرناکی است که نگهدایشان در بندهای عمومی با ریسک همراه است، کمال به بند ۱ زندان که محل نگهداری مجرمین خطرناک، مبتلایان ایدز و مجرمین مربوط به مواد مخدر است منتقل شد.
گزارش شده که کمال در رجایی شهر، در پی اعتراض به فقدان امکانات اولیه و عدم امکانات درمانی از طرف مسئولین زندان با گاز فلفل و ضرب و شتم روبرو شده است. مسئولین زندان نهایتاً به درخواست کمال برای درمان پزشکی و عمل جراحی بازوی وی آن هم بدون تجهیزات پزشکی کافی و استاندارد در داخل بهداری زندان تن دادند. دو روز بعد از عمل جراحی، در حینیکه کمال دوران نقاهت بعد از عمل را میگذراند به بند ۱ منتقل شد. عمل جراحی وی موفقیت آمیز نبود و وضعیت بازویش وخیم تر شد بطوری که کمال دیگر قادر نبود از مچ دست خود به پایین را حرکت دهد. به این دلیل، بهداری زندان رجایی شهر تا قبل از انتقال وی در شنبه گذشته به وی مسکن می داد.
