مناسبت ها

تاریخچه ای از نمایندگان و گزارشگران ویژه سازمان ملل در ایران

دانلود فایل پی دی اف

نام نماینده سازمان ملل 

دستور کار/مسائل/ملاحظات/ بازدیدها 

گزارشهای مهم/ اطلاعات مرتبط 

اولاف پالمه

 

نماینده ویژه به ایران (و عراق)

 

آبان ۱۳۵۸ – 1361

 

دستور کار:

 

  • دیدار از مرز ایران و عراق؛
  • کمک جهت پایان بخشیدن به جنگ ایران و عراق؛
  • تایید مذاکرات صلح بین ایران و عراق؛
  • گزارش به دبیر کل جهت مطرح ساختن ملاحظات نماینده‎های ویژه در شورای امنیت.

 

مسائل حقوق بشری با توجه به ملاحظات حضوری، شامل:

  • طرز رفتار با اقلیتها و تبعیض علیه گروههای مذهبی غیر اسلامی، بویژه طرز رفتار با بهائیان.

 

آقای پالمه پنج بار بین سالهای ۱۳۵۹ و ۱۳۶۱ از ایران بازدید داشته است. 

 

گزارش در مورد حقوق بشر تحت لوای قانون اساسی ایران:

 

 

گزارش در مورد نقضهای صورت گرفته حقوق بشر بر علیه بهائیان ایران:

 

 

آندرس اگیولار

 

نماینده ویژه به ایران

 

۱۳۶۳-  1365

 

دستور کار:

 

  • برقراری تماس با مقامات دولتی ایران؛
  • نظارت بر «وضعیت» حقوق بشر در ایران

 

مسائل حقوق بشری شامل:

 

  • محدودیت در آزادی بیان و عقیده.

 

دولت ایران به درخواستهای مکرر آقای اگیولار در این رابطه پاسخی نداد.   

 

گزارش مقدماتی در مورد «وضعیت» حقوق بشر در ایران در سال ۱۳۶۴:

 

رینالدو گالیندوپل

 

نماینده ویژه به ایران

 

۱۳۶۵ –  1374

 

دستور کار:

 

  • ادامه نظارت بر «وضعیت» حقوق بشر در ایران؛
  • حفظ تماس با مقامات دولتی ایران.

 

مسائل حقوق بشر با توجه به ملاحظات حضوری، شامل:

 

  • طرز رفتار با زنان؛
  • طرز رفتار با کودکان؛
  • شکنجه و دیگر مجازاتها یا رفتارهای تحقیرآمیز، غیر انسانی و بی رحمانه؛
  • اجرای عدالت؛
  • بازداشتهای خودسرانه؛
  • سیستم زندان؛
  • خط مشی اعدام؛
  • طرز رفتار با مردم کرد و نارویی؛
  • محدودیت در آزادی مذهب؛
  • جفا بر بهائیان؛
  • محدودیت در آزادی بیان و عقیده؛
  • ناپدید شدنهای اجباری یا غیر اختیاری؛
  • حق زندگی؛
  • حق مالکیت؛
  • حق کار.

 

آقای پل بین سالهای ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۱ سه بار از ایران بازدید کردند. بعد از دیدار سوم، ایشان از سفر به ایران منع شدند.

 

گزارشهایی در مورد «وضعیت» حقوق بشر در ایران ۱۳۶۵ – 1374:

 

 

عاموس واکو

 

گزارشگر ویژه در مورد اعدامهای شتابزده یا خودسرانه

 

۱۳۶۱ –  1371

 

 

دستور کار:

 

  • بررسی اعدامهای شتابزده یا خودسرانه در ایران؛
  • بررسی تمام موارد نقض حق زندگی، بر اساس اسناد متعدد بین‎المللی حقوق بشر؛
  • تهیه داروهای تجویزی؛
  • شرکت در رایزنی‎ها و ارتباطات با مقامات مربوطه.

 

مسائل حقوق بشر شامل:

 

  • اعدامهای شتابزده و خودسرانه در ابعادی وسیع؛
  • ملاحظات نشان می‎دهد که بسیاری از موارد نقض حق زندگی بطور مستقیم مربوط به امور بیان و عقیده است.

 

آقای واکو از ایران بازدیدی نداشتند.

 

 گزارشهای موجود جهانی (ایران بطور ویژه برجسته شده):

 

عبدالفتاح عامور

 

گزارشگر ویژه در مورد عدم تحمل مذهبی

 

۱۳۷۲ – 1383

 

دستور کار:

 

  • بررسی ادعاها در مورد عدم تحمل مذهبی در ایران؛
  • بررسی طرز رفتار با اقلیتهای مذهبی؛
  • توصیه اقدامات اصلاحی.

 

مسائل حقوق بشر با توجه به ملاحظات حضوری، شامل:

 

  • عدم تحمل مذهبی در ابعادی وسیع؛
  • جفای شدید بهائیان؛
  • جفای شدید مسیحیان پروتستان.

 

آقای عامور برای انجام تحقیقات خود در سال ۱۳۷۴ از ایران بازدید کرد.

 

گزارش سال ۱۳۷۴ دیدار از ایران:

 

 

گزارشهای موجود جهانی ( شامل ایران):

 

 

 

موریس کاپیتورن

 

نماینده ویژه به ایران

 

۱۳۷۴ – 1381

 

 

 

دستور کار:

 

  • ادامه نظارت بر حقوق بشر ایران؛
  • حفظ تماس با مقامات دولتی ایران؛
  • اعزام فوری نمایندگیها و همچنین درخواست اطلاعات از دولت ایران.

 

مسائل حقوق بشر با توجه به ملاحظات حضوری، شامل:

 

  • وضعیت زنان؛
  • طرز رفتار با کودکان؛
  • شکنجه و دیگر مجازاتها یا رفتارهای تحقیرآمیز، غیر انسانی و بی رحمانه؛
  • اجرای عدالت؛
  • بازداشتها و وضعیت زندان؛
  • خط مشی اعدام؛
  • مسائل مردم کرد و نارویی؛
  • آزادی مذهبی و وضعیت بهائیان؛
  • آزادی بیان و عقیده، و ارتباط آن با مطبوعات؛
  • ناپدید شدنهای اجباری و غیر اختیاری؛
  • حق زندگی؛
  • حق مالکیت؛
  • حق کار.

 

آقای کاپیتورن در سال ۱۳۷۵ برای نظارت بر «وضعیت» حقوق بشر از ایران بازدید کرد.

 

گزارشهای «وضعیت» حقوق بشر در ایران از ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۱:

 

کمال حسین

 

گزارشگر ویژه حقوق بشر در افغانستان

 

۱۳۷۷ – 1382

 

 

ملاحظات حقوق بشری آقای کمال مستقیماً مرتبط با افغانستان و پاکستان بود، و تنها تمرکز محدودی بر ایران داشت.

 

آقای کمال پنج بار در بین سالهای ۱۳۷۷ و ۱۳۸۱ از ایران بازدید داشتند (قبل از بازدید از افغانستان و پاکستان جهت ملاحظه وضعیت حقوق بشر در افغانستان).

گزارش سالهای ۱۳۸۰ و ۱۳۸۱ بازدید از افغانستان، پاکستان، و ایران:

 

لوئیس جوینت

 

رئیس و گزارشگر گروه کاری بازداشتهای خودسرانه

 

۱۳۷۰- ۱۳۷۶؛ ۱۳۸۰- ۱۳۸۲

 

دستور کار:

 

  • انجام تحقیقات در خصوص علل و پیامدهای ناشی از شرایط بازداشت خودسرانه در تمام اشکال آن.

 

مسائل حقوق بشر با توجه به ملاحظات حضوری، شامل:

 

  • شکست ناشی از فرایند؛
  • سوء استعمال از «سلولهای انفرادی» در بازداشتگاهها؛
  • محدودیت در آزادی بیان و عقیده؛
  • جفا بر مطبوعات.

 

آقای جوینت در پی دعوت دولت ایران در سال ۱۳۸۲، همراه با گروه کاری بازداشتهای خودسرانه، از ایران بازدید کرد.

 

گزارش سال ۱۳۸۲ بازدید از ایران:

 

آمبیی لیگابو

 

گزارشگر ویژه آزادی بیان و عقیده

 

۱۳۸۲- ۱۳۸۷

 

دستور کار:

 

  • نظارت بر ایران از جهت آزادی بیان و عقیده.

 

مسائل حقوق بشر با توجه به ملاحظات حضوری، شامل:

 

  • محدودیت آزادی مطبوعات؛
  • محدودیت آزادی روزنامه نگاران؛
  • محدودیتهای تحصیلی و آزادی بیان دانشجویان؛
  • محدودیتهای آزادی وکلا؛
  • محدودیتهای آزادی برای شرکت در فعالیتهای سیاسی.

 

آقای لیگابو با دعوت دولت ایران در سال ۱۳۸۲ از ایران بازدید کرد.

 

گزارش سال ۱۳۸۲ بازدید از ایران:

 

گابریل رودریگز پیزارو

 

گزارشگر ویژه حقوق بشر مهاجران

 

۱۳۷۸- ۱۳۸۴

 

دستور کار:

 

  • ارزیابی سیاست های ایران در مورد کارگران مهاجر افغانی و عراقی؛
  • نظارت بر رفتار ایران با کارگران مهاجر افغانی و عراقی.

 

مسائل حقوق بشر با توجه به ملاحظات حضوری، شامل:

 

  • فرصت های نابرابر برای کارگران مهاجر، به ویژه پناهندگان افغان و عراقی؛
  • امکانات درمانی ناچیز برای گروههای اقلیت، بویژه پناهندگان افغان و عراقی.

 

آقای پیزارو در پی دعوت دولت ایران، در سال ۱۳۸۳ از ایران بازدید کردند.

 

گزارش سال ۱۳۸۳ بازدید از ایران:

 

یاکین ارتورک

 

گزارشگر ویژه خشونت علیه زنان

 

۱۳۸۲- ۱۳۸۸

 

دستور کار:

 

  • نظارت بر ساختار حکومت ایران در رابطه با زنان؛
  • نظارت بر وضعیت زنان در ایران؛
  • نظارت سازمانی در مورد خشونت علیه زنان در ایران.

 

مسائل حقوق بشر با توجه به ملاحظات حضوری شامل:

 

  • فرصتهای نابرابر برای زنان؛
  • تبعیض جنسیتی، ناشی از اصول افراطی اسلامی.

 

آقای ارتورک در پی دعوت دولت ایران در سال ۱۳۸۴ از ایران بازدید کردند.

 

گزارش سال ۱۳۸۴ ماموریت به ایران:

 

 

 

میلون کوتاری

 

گزارشگر ویژه در مورد مسکن مناسب

 

۱۳۷۹- ۱۳۸۷

دستور کار:

 

  • بررسی چارچوب حقوقی/ نهادی و سیاستهای اصلی مسکن؛
  • بررسی مسکن مناسب با توجه به شرایط زندگی در ایران؛
  • بررسی مسکن مناسب گروههای اقلیت.

 

مسائل حقوق بشر با توجه به ملاحظات حضوری شامل:

 

  • تبعیض مذهبی؛
  • تخلیه اجباری؛
  • تبعیض علیه زنان در مورد حق مسکن.

 

آقای کوتاری در پی دعوت دولت ایران در سال ۱۳۸۴ از ایران بازدید کردند.

 

گزارش سال ۱۳۸۴ ماموریت به ایران:

 

 

فیلیپ آلستون

 

گزارشگر ویژه در مورد اعدامهای فراقضایی؛ شتابزده و خودسرانه

 

۱۳۸۳ – 1389

 

دستور کار:

 

بررسی ادعاهای اعدامهای فراقضایی، شتابزده و خودسرانه در سطح جهان.

 

مسائل حقوق بشری شامل:

 

  • بالا بودن تعداد اعدامهای فراقضایی، شتابزده و خودسرانه؛
  • عدم موفقیت ایران در همکاری با دستور کار سازمان ملل جهت رعایت استانداردهای بین‎المللی در مورد مجازات اعدام.

 

آقای آلسون توسط دولت ایران از بازدید ایران محروم شده است.

 

گزارشهای موجود جهانی ( شامل ایران):

 

 

احمد شهید

 

نماینده و گزارشگر ویژه در مورد حقوق بشر در ایران

 

۱۳۹۰

 

دستور کار:

 

  • بررسی نقض حقوق بشر در ایران؛
  • ارائه اولین گزارش در شهریور ۱۳۹۰.

 

۲۳ اسفند ۱۳۸۹ – گزارش موقت دبیر کل در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران:

 

دانلود ضمایم و اسناد مرتبط:

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا