گزارش مجمع عمومی در مورد ایران – سپتامبر ۲۰۱۰

۴ مجمع عمومی / ۱. این گزارش در مورد وضعیت حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران و براساس قطعنامه ۱۷۶ سازمان ملل متحد تهیه شده است. این گزارش حاوی اطلاعاتی در مورد پیشرفت اجرای این قطعنامه م یباشد. در این قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل دولت جمهوری اسلامی ایران را به برطرف کردن نگرانیهای جدی که در عنوان شده بود و همچنین موارد خاصی که در قطعنام ههای قبلی مجمع (A/64/ گزارش قبلی دبیرکل ( ۳۵۷ ۶۲ ) به آن اشاره شده بود فرا خواند. این قطعنامه همچنین در زمینه موارد / ۶۳ و ۱۶۸ / عمومی (قطعنام ههای ۱۹۱ نگران کننده خاصی به ایران یادآور شده بود که تعهدات خود در مورد حقوق بشر را هم در قانون و هم در عمل کاملاً اجرا کند. این گزارش همچنین حاوی مشاهدات تشکلهایی است که بر انجام قراردادهای بی نالمللی نظارت م یکنند. این گزارش همچنین حاوی مشاهدات رویه های ویژه شورای حقوق بشر که در چارچوب بررسی دور های وضعیت حقوق بشر انجام شده م یباشد.

۶۴ وضعیت حقوق بشر درجمهوری اسلامی ایران در / ۲. از زمان گزارش قبلی دبیرکل و تصویب قطعنامه ۱۷۶ ، چند زمینه رو به وخامت بوده است. چند اتفاق مثبت مثل تصویب کنوانسیون حقوق معلولین در مهر ۱۳۸۸ تسلیم گزارش دور های معوقه به کمیته حقوق بشر و کمیته حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، و اتمام بررسی دور های وضعیت حقوق بشر در شورای حقوق بشر متاسفانه تح تالشعاع چند اتفاق منفی قرار گرفت که از آن جمله م یتوان به سرکوب مدافعان حقوق بشر، بالاخص فعالان حقوق زن، خبرنگاران و مخالفان دولت در ناآرامیهای پس از انتخابات خرداد ۱۳۸۸ اشاره کرد. نهادهای سازمان ملل به ابراز نگرانی در مورد شکنجه، بازداشتهای خودسرانه و محاکم ههای ناعادلانه ادامه دادند. مجازات اعدام نیز در این مدت به طور قابل توجهی افزایش پیدا کرده است. این مجازات در مورد مخالفان سیاسی و کودکان نیز به اجرا گذاشته شده است. تبعیض علیه اقلیتها ادامه یافته است و در بعضی موارد به اذیت و آزار انجامیده است.

۳. قسمتهای ذیل مواردی را مطرح م یسازند که حاکی از پیشرفت یا عدم پیشرفت ایران در اجرای درخواستهای ۶۴ از مقامات ایرانی شده است. این درخواستها در / مجمع عمومی است، درخواستهایی که در قطعنامه ۱۷۶ پاراگراف ۴ قطعنامه عنوان شده و شامل این موضوعها م یشود: شکنجه و سایر رفتارها و مجازاتهای بی رحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز از جمله شلاق و قطع عضو، مجازات اعدام از جمله اعدام در ملاء عام، اعدام مجرمین خردسال، سنگسار، حقوق زنان، حقوق اقلیتها از جمله حقوق جامعه بهایی، آزادی مذهب، آزادی تجمعات صل حآمیز، آزادی عقیده و بیان و حق برخورداری از تضمینهای حقوقی آیین دادرسی از جمله پیرامون اتفاقات